Miałam nie pisać o Hashimoto, bo wydawało mi się, że jest to dość oklepany temat w dzisiejszych czasach, ale nadal wiele osób czuje się zagubionych w morzu informacji na temat wpływu diety na rozwój tej choroby. Zacznijmy od tego, że wielu endokrynologów uważa, że na Hashimoto nie da się kompletnie nic poradzić. Rzadko który traktuje poważnie związek między Hashimoto a dietą, czy suplementacją. A szkoda, bo mamy coraz więcej dowodów na to, że dieta odgrywa ogromną rolę w „leczeniu” Hashimoto. Może „leczenie ” to zbyt mocne słowo, bo chorób autoimmunologicznych jaką jest Hashimoto nie da się wyleczyć, ale da się wprowadzić w remisję.

Stan remisji oznacza brak występowania utrudniających życie objawów charakterystycznych przy Hashimoto, przyzwoite wyniki badań i zdziwienie endokrynologa 🙂 Mając jednak chorobę autoimmunologiczną jesteśmy skazani na dożywotnią dietę i odpowiedni styl życia, bo tylko w ten sposób możemy utrzymać organizm w zdrowiu. Najczęściej osoby borykające się z jedną chorobą autoagresywną prędzej, czy później zachorują również na inną, jeśli nic nie zmienią. Hashimoto często więc idzie w parze z innymi chorobami na tle autoimmunologicznym, ale również nieprawidłowościami takimi jak insulinooporność, cukrzyca, PCOS, endometrioza, problemy z zajściem w ciążę itp. Odpowiednia dieta i styl życia jest jedynym znanym mi sposobem, żeby uchronić organizm przed kolejnymi chorobami autoimmunologicznymi oraz „uciszyć” już istniejącą.

Hashimoto – zapalenie tarczycy na tle autoimmunologicznym. Układ odpornościowy człowieka nastawiony jest na zwalczanie wirusów i bakterii. W chorobie autoimmunologicznej ulega rozregulowaniu i zaczyna zwalczać również własne komórki. W zależności od tego przeciwko jakiemu narządowi produkowane są przeciwciała mamy do czynienia z różnymi objawami chorobowymi. I tak w Hashimoto organizm produkuje przeciwciała anty-TPO, są to przeciwciała przeciw peroksydazie tarczycowej, produkowanej przez tarczycę. Często występowaniu anty-TPO towarzyszą również anty-TG – przeciwciała przeciw tyreoglobulinie, hormonowi wytwarzanemu przez komórki tarczycy zawierającego trójjodotyroninę (T3) i tyroksynę (T4).

Przy Hashimoto występują objawy charakterystyczne przy niedoczynności tarczycy. Każdy odczuwa je indywidualnie, ale zazwyczaj pacjenci skarżą się na:

• uczucie zimna (głównie zimne ręce i stopy)
• zmęczenie, osłabienie
• spowolnienie fizyczne i psychiczne
• bóle mięśni, bóle i sztywność stawów, drętniewie kończyn
• nocne drętwienie i mrowienie dłoni i przedramion
• obniżony nastrój, depresja, lęki, przygnębienie, wyczerpanie
• zaburzenia koncentracji, kłopoty z pamięcią i motywacją
• brak sił po przebudzeniu
• zawroty głowy, bóle głowy po przebudzeniu
• zaburzenia widzenia, problemy z akomodacją oka, rozmazany obraz
• zespół suchego oka, suchość błon śluzowych
• upośledzenie słuchu, szumy w uszach
• nerwowość, rozdrażnienie
• bezsenność
• anemia
• podwyższone próby wątrobowe
• uczucie jakby „kluska” stanęła w gardle, chrypka
• bradykardia, przyspieszony puls, bóle w klatce piersiowej
• sucha, szorstka skóra, zmiany skórne, wypadające włosy, łamliwe paznokcie, swędząca skóra głowy, przerzedzenie zewnętrznej części brwi, popękane pięty, cienie pod oczami, wczesne siwienie włosów
• nadwaga, otyłość
• zatrzymywanie wody w tkankach, obrzęki
• nadmierna potliwość
• zaparcia, wzdęcia, dolegliwości żołądkowo-jelitowe
• kamienie żółciowe
• nieswieży oddech
• zaburzenia cyklu miesiączkowego, trudności z zajściem w ciążę
• obniżenie popędu seksualnego
• częste infekcje, obniżona odporność
• rozrost candidy
• hipercholesterolemia, podwyższony LDL

Jak się leczy Hashimoto?

Właściwie medycyna konwencjonalna jeszcze nie znalazła skutecznej metody. Leczy się samą niedoczynność tarczycy i to tylko objawowo. Wiele osób cierpiących na Hashimoto przyjmuje Euthyrox lub Letrox, niektórzy ekstrakt ze świńskiej tarczycy. Większość o chorobie dowiaduje się przypadkowo. Coraz częściej z powodu problemów z zajściem w ciążę.

Na szczęście coraz więcej się mówi na temat wpływu diety na przebieg chorób autoimmunologicznych. Według mnie to własnie odpowiednia dieta i zmiana stylu życia jest w tym momencie jedynym rozwiązaniem.

Przyczyn chorób autoimmunologicznych może być sporo. Generalnie wszystko, co wpływa na nasz układ odpornościowy ma wpływ na rozwój choroby autoimmunologicznej. Przyczynami mogą być więc:

• pokarmy i substancje, na które mamy alergie, bądź nietolerancje pokarmowe
• pokarmy i substancje chemiczne, które rozszczelniają ściany jelit
• pokarmy i substancje, które pobudzają układ immunologiczny
• toksyny: metale ciężkie, konserwanty, barwniki, bisfenole, substancje chemiczne zawarte w pożywieniu, kosmetykach, chemii czyszczącej i wszystkim, co nas otacza
• stres emocjonalny i fizyczny (stresem fizycznym jest każda zmiana homeostazy w organizmie np. brak snu, infekcje, choroby przewlekłe, urazy fizyczne, zaburzenia hormonalne itp.)
• negatywne emocje
• niedobory witamin i minerałów
• brak snu lub mało wydajny sen
• częste infekcje, bakteryjne, wirusowe, grzybicze
• długotrwałe stosowanie leków farmaceutycznych, antybiotyków, tabletek antykoncepcyjnych
• brak relaksu

Potencjalnych przyczyn jest naprawdę dużo. Droga do osiągnięcia remisji jest często zawiła i czasochłonna. Przede wszystkim wymaga dużo cierpliwości i dokładnej obserwacji własnego organizmu. Plan działania zazwyczaj polega na znalezieniu i usuwaniu przyczyn powodujących chorobę autoimmunologiczną. Dodatkową, równie ważną częścią planu powinno być znalezienie innych problematycznych stref organizmu, które mogą nasilać niedoczynność tarczycy i autoagresję. W przypadku Hashimoto są to najczęściej układ odpornościowy, jelita, cały układ trawienny, nadnercza, oraz system odpowiedzialny za detoksykację itd. Podejście holistyczne to podstawa sukcesu. Celem jest osiągnięcie jak najlepszego samopoczucia i uwolnienie się od objawów choroby – po prostu osiągnięcie jak najlepszego stanu zdrowia.

O diecie w Hashimoto napiszę w kolejnym poście 🙂

Pozdrawiam,

Iwona Prażmo